(( الغوريلا )) بقلم ا// محمود ابو الوفا

الغوريلا
كنا زمان صحاب ولمه
اولاد بنات
كنا زى اخوات احبه
كان شارعنا فيه رصيف
فوقه دكه
بس كانت عاليه حبه
فرشها كان الحصير
حتة حصير
بس ملضومه بمحبه
كنا نقعد فوقها نحكى
كل واحد فينا قصه
سمعها مره من ابوه
او سته لما مزجها يصفا
قصه تعشقها البنات
عن حكاية سندريلا
وقصة الخوف والسكات
ع اللى يوم مات م الغوريلا
وكنا نسأل بعضنا
يعنى ايه هى الغوريلا
حد فيكو شاف غوريلا
ولما كبرنا عيرفنا ان مافيش غوريلا
بس فى حاجات تخوف اكتر م الغوريلا
فى صحاب بتبيع صحاب
وناس تستنى لبعض ذله
وفى وحوش لبسين وشوش
بيقولوا ناس
بشر
لكن طبع الذئاب فيهم عجاب
والنداله اصل الاصل فيهم وعله
واللى ذاد البلا طين
قتل وخراب فقر وسنيين جايين عجاف
يعنى اللى عمره مامره شاف
او حتى خاف
من حكاية الغوريلا
دلوقتى خاف واترعب
وعرقه صب من التعب
من جريه ورا لقمه حلال
عيشه بكرامه وعدل مال
وياعينى لو صوته عيلى
حقى ياولاد الحلال
يطلعله الف قانون شغب
يرموه فى اقرب معتقل

اهو احسن م اللى معاه اتقتل
وبدون مرافعه يسجنوه
وعندهم جاهزه الادله
عرفتوا
عرفتوا هى مين تبقى الغوريلا
.................................................
بقلمى...محمود ابوالوفا